Aslan Kuzey Düğümü insanı birçok yaşamı bir kenarda durup başkalarının etkileşimini izleyerek geçirmiştir.  Bir bilim adamı veya gözlemci olmayı seçebilir. Belki de insancıl davaları ve idealleri desteklemek uğruna kişisel kimliğini feda eden kişi olmuştur. O, kendi gereksinimlerini ve arzularını dikkate almaya alışkın değildir. Başka bir deyişle yaratıcı enerjisini başkalarının hayallerine ve büyük amaçlarına bağlamaya alışıktır. Böylece, geçmiş yaşamlarda bu insan içindeki çocuğun canlılık enerjisiyle teması yitirdi.

Bu yaşamda bu sorunu çözmek ve canlılık enerjisiyle yeniden birleşmek temalarına eğilir. Detaylandıracak olursak bilinçaltı olarak, yine içindeki çocuğun varlığını yadsıyan çevreleri seçmiştir.  Ebeveynin davranışını gözlemlemek onun için bir hayatta kalma meselesi haline gelmiş olabilir. Başka bir deyişle şiddet içeren bir ailede doğmuş olabilir. Bir başka alternatifte ebeveynlerin duygusal tepkilerinin önceden kestirilemeyeceği egzantrik bir ailede doğmuş olabilir. Aslında onlara güvenmediğinden, onun için tek güvenli yol duygularını bastırmaktır. Belki de küçükken bir ebeveynini kaybetmiştir. Yani bu ona ek bir sorumluluk duygusu vermiştir. Bunun sonucunda o “sadece bir çocuk olmanın” onun için uygun olmadığını düşünmüştür.

Bu insan o kadar çok enkarnasyonu objektif olarak ve bilimsel bir bakış açısından izleyerek geçirmiştir ki bu enkarnasyonda yaşama katılmaktan gerçekten korkar. O objektifliğini yitirmekten korkar; bilinçaltı olarak, bunun geçmişte onu güvenlik içinde tutmuş tek şey olduğunu düşünür. Ama bu enkarnasyonu yaşama katılmak ve nasıl oynayacağını öğrenmekle ilgilidir!

O birçok enkarnasyonda;

Ağır, soğuk, bilimsel yaklaşımı benimsedi ve o bu dünyada eğlenmiyordu- bu yüzden bu kez yaşamdan zevk alma, eğlenme yolunu seçmelidir. Hayat ona kendi içindeki çocuğu diğer çocuklarla birlikteyken ona geri yansıtır. Çocukları oynarken ve yalnızca kendileri olurken görmesi, bu insana oyun oynamayı ve yaşama katılmayı ilham eder. Ve onun başarması gereken şey; yaşamın canlılığının merkezine girmektir.

Geçmiş yaşamlardaki bilimsel yöneliminden dolayı, Aslan Kuzey Düğümü insanı bu enkarnasyona bir “laboratuar objektifliğiyle” girer; veriyi onu değiştirmeye çalışmadan ya da müdahale etmeden- sürekli olarak gözlemler. Bu onun olup bitenleri çok net ve doğru biçimde görmesini sağlar. Ancak, eğer “Önemli Gözlemci” rolüyle aşırı özdeşleşirse, bu onun egosunu besleyip güçlendirir ve o kenarda durup başkalarını yargılayarak kendisini daha üstün görür.  “Ben tüm saçmalığı kesip gerçeği olduğu gibi söyleyeceğim!” diyebilir.  Sonra diğer kişinin yüzündeki ifadeyi görünce, kendisini kötü hisseder. Ama onun zihni şöyle der: “Neyse, söyleyeceğimi söyledim! Sözümün arkasında duracağım!”  Böylece o kendi pozisyonunun katılığına alışır.

Ancak, bu enkarnasyonda bu insanın başarması gereken şey, olup bitenleri insanlara olumlu bir biçimde, onları güldürecek ve/veya perspektiflerini değiştirmelerine yardımcı olacak ve yüklerim hafifletecek biçimde göstermektir. Bu kez Aslan Kuzey Düğümü insanının olup biteni sadece görmesi değil, “olanı,” kendisi de dâhil, ilgili herkes için olumlu bir şeye dönüştürmeye aktif olarak katılması gerekir. Bu enkarnasyonda, onun yaşam amacı, istediği şeyi tarafsız kalarak değil, işin içine yoğun bir biçimde katılarak elde etmeyi öğrenmektir.

Aslan Kuzey Düğümü insanının gerçekten istediği şey sevgi görmektir. Aslında ihtiyaç duyduğu şey başkalarının sevecen enerjisini hissetmektir. Bu enerjiyi yaşamına başarıyla getirmek için, o önce insanları neşelendirerek sevgi vermelidir o, sahne ışığını (genel ilgi odağını) başkalarını mutlu edecek şekilde kullanmayıbilir. Kendi yaratıcılığının ürünleriyle başkalarını mutlu eder. Sonuç olarak bir “izleyici grubu,” ya da onu destekleyecek, kabul edecek ve sevecek bir akran grubu yaratır.  Aslan Kuzey Düğümü insanı için “doğru yolda” olmanın en iyi göstergesi, başkalarının alkışları ve onayıdır. Mutluluk verme sürecinde kendi insancıl ideallerine uyumlu kaldığı sürece o yaşam akışında önemli bir katılımcı olduğunu bilme ödülünü kazanır.